تعریف روشنی از هویتِ یک هنرمند در روزگارِ حکومتهای دیکتاتوری و یک مرزبندیِ صریح با جماعتِ هنرفروش از زبان شاملوی بزرگ.
«مشکل من شهادت دادن به تاریخه. شعری که توی روزنامه های معمولاً بلندگوی رژیمها چاپ میشه برای من اصلا شعر نیست. گفتم که هنرمند همیشه بر قدرته نه با قدرت. حالا اگر یکی می خواد با قدرت باشه بذار بره خودشو با بند تنبون فلان رئیس جمهور دار بزنه. اصلا برای من مهم نیست. نه زنده بودنش برام مهمه نه مردنش.»
کسی که به نام او سنگ عدالت به سینه می زنند، کسی که به نام او شستا درست می شود اما خودش یک بند انگشت هم گیرش نمی آید کسی که به نام او در تبلیغات انتخاباتی قول و قرار ها می دهند اما ... ادامه
سلام فکر می کنید آب کارون را ما بالا کشیدیم؟ نه والله نه بالله، ما آب زاینده رود خودمان را نتوانستیم نگهداریم، زدند و بردند و خوردند. کی؟ همون که حق اب کارون خوزستان را خورد. همون که توی سر ما زد توی سر شما هم زد. تا دیروز می گفتند بعضی ها جهان خوارند اما آب خوار نشنیده بودیم. خلاصه این روزها ما جلوی استانداری اصفهان جمع شدیم ببینیم کسی هست صدامون را بشنوه؟
شنیدن تاریخ و لحظات تاریخی خیلی برای من انگیزاننده است، برای شما چطور؟ تجربه ای که انبوهی خون و انژژی پای آن رفته را باید دریافت... ادامه
